Wit-Gele Kruis zoekt alternatieven voor aan- en uitdoen steunkousen
Dagelijks gaan bijna 2 500 zorgverleners van het Wit-Gele Kruis de baan op om patiënten thuis te helpen bij het aan-en uitdoen van hun steunkousen. Vaak komt het Wit-Gele Kruis zowel ‘s ochtends als ‘s avonds langs om de patiënt hierbij te helpen. Uit een bevraging van de organisatie blijkt dat zowel patiënten als zorgverleners de handeling op dit moment als belastend en tijdrovend ervaren. Daarom zoekt het Wit-Gele Kruis nu alternatieven.
Meer dan 3 miljoen keer de baan op voor steunkousen
In 2022 bezocht het Wit-Gele Kruis 3 883 306 keer een patiënt om een steunkous aan of uit te doen, dagelijks zijn dat dus meer dan 10 000 bezoeken. Dat is 23% van het totaal aantal bezoeken van het Wit-Gele Kruis in die periode. In ongeveer 30% van de gevallen is deze handeling niet gecombineerd met een andere zorg dus moet de zorgverlener enkel naar de patiënt om die handeling uit te voeren. Het gaat om 15 731 unieke patiënten in die periode. Dat wil zeggen dat we bij elke patiënt gemiddeld 246 keer langsgaan op een jaar tijd, en dat telkens voor gemiddeld 45 minuten.
Het aan-en uitdoen van steunkousen is een technische handeling waarbij de aanwezigheid van een verpleeg- of zorgkundige zeker een meerwaarde is. Het is belangrijk om de achterliggende problematiek te kennen waarom iemand een steunkous draagt. Met die expertise kan je als zorgverlener gerichter observeren wat de vooruitgang van de aandoening is. Bovendien hebben onze thuisverpleegkundigen tijdens deze zorg aandacht voor andere problematieken die misschien nog niet ontdekt waren
In de bevraging geven zorgverleners wel aan dat de handeling ook door een mantelzorger gedaan kan worden, indien die persoon daar nog voldoende toe in staat is én mits de nodige hulpmiddelen en opleiding. Een opvolging, maar niet dagelijks, door een zorgverlener blijft wel nodig.
Zware fysieke handeling en tijdrovend
Voorts blijkt dat zorgverleners de handeling als belastend ervaren: het vraagt een fysieke inspanning en kan blessures veroorzaken met soms uitval van zorgverleners tot gevolg. Voor patiënten is de tijdsgebondenheid van de handeling (vroeg ‘s ochtends en laat ‘s avonds) niet comfortabel: zij moeten hun planning aanpassen aan de uren dat de thuisverpleging langskomt, wat voor hen als een beperking aanvoelt. Voor hen is het vaak fysiek niet meer mogelijk om het zelf te doen.
Hulpmiddelen op dit moment
Momenteel gebruikt het Wit-Gele Kruis onder meer een aantrekhoesje met ijzerdraad in, een speciale handschoen met meer grip of een optrekbeugel. Binnen de organisatie zijn er dus meerdere hulpmiddelen die gebruikt worden, afhankelijk van de noden van de patiënt en de ervaring van de zorgverlener.
Zowel zorgverleners als patiënten onderstrepen het belang van hulpmiddelen om wonden te vermijden en voor het comfort van de patiënt. Toch blijkt het niet altijd evident: de patiënt moet vaak zelf instaan voor de kost van het (dure) hulpmiddel en sommigen kiezen een hulpmiddel waar ze zelf niet mee overweg kunnen.
Oplossing
“Het ideale hulpmiddel is niet te duur, werkt ondersteunend, kan door de patiënt zelf of een mantelzorger gebruikt worden na opleiding en is comfortabel voor de patiënt”, aldus De Vliegher. Het Wit-Gele Kruis zoekt een oplossing die niet enkel in de thuisverpleging, maar ook in ziekenhuizen of andere zorginstellingen gebruikt kan worden.
