Giel: altijd thuisverpleegkundige, altijd goed verzorgd
Giel: thuisverpleegkundige, man, zachtaardig, podcastfan, renovatiespecialist (van zijn eigen appartement dan toch), liefhebber van een glaasje chocomel. Dat is Giel in een notendop.
Man in de thuiszorg
Dat enkel vrouwen verpleegkundigen zijn, is al lang verleden tijd. Toch is Giel voornamelijk omringd door vrouwelijke collega’s. “De meeste patiënten kijken er niet van op dat ‘een man’ hen komt verzorgen. Sommige dames zien mij net graag komen”, lacht Giel.
In de thuiszorg haal je ook heel wat ‘kicks’ uit je werk.
Ze zeggen wel eens dat wanneer je in de thuiszorg werkt, je vooral voor mensen wilt zorgen en je in een ziekenhuis eerder levens wilt redden. Volgens Giel is dat een mogelijke verklaring waarom mannelijke verpleegkundigen vaker kiezen voor het ziekenhuis. “‘Levens redden’ klinkt veel spannender dan denk je aan technische zorgen en aan het inspelen op acute situaties zoals op spoed of intensieve zorgen. Maar in de thuiszorg haal je ook heel wat ‘kicks’ uit je werk. Je staat meestal alleen langs een patiënt. Je moet situaties dus goed inschatten en op je eigen kennis en intuïtie durven vertrouwen. Thuisverpleegkunde is bovendien al lang niet meer enkel ‘de was en de plas’. Technische zorgen zitten standaard in je takenpakket en dat zullen er in de toekomst alleen maar meer worden.”
Band met patiënten en mantelzorgers
De band met patiënten is een sterke motivator voor Giel om voor thuiszorg te kiezen. “Je leert patiënten echt kennen en zij jou. Na verloop van tijd word je kind aan huis. Dat vind ik geweldig aan mijn job. Zeker in de palliatieve fase is dat een groot voordeel. De patiënt was vaak al bij jou in zorg voordat hij palliatief werd. Zo start je met een voorgeschiedenis. Dat doet mij, de patiënt en zijn omgeving deugd.” Die zorg voor de omgeving vindt Giel belangrijk. “Ik praat met de mantelzorgers over de zorgdruk en hoe we hem/haar kunnen helpen. Vooral tijdens de palliatieve fase kan je veel betekenen voor hen.”
Patiënten zijn oprecht geïnteresseerd in jou.
Op zijn ronde wordt Giel vaak verwend. “Bij een patiënt staat de chocomel steeds klaar, die smaakt altijd!” zegt Giel. “Patiënten zijn oprecht geïnteresseerd in jou. Ik renoveer zelf mijn appartement. Daar zijn ze altijd benieuwd naar. Maar ook mijn liefdesleven houdt hen bezig: hoe het gaat met mijn vriendin en wat ze allemaal doet”, lacht hij.
Giel woont niet in Wijer, maar koos bewust voor de afdeling in Alken. “Ik vind de persoonlijke band met mijn patiënten geweldig, maar ik wou niet in mijn rechtstreekse omgeving werken om werk en privé gescheiden te houden.”
Team
Giel is lovend over zijn team bij Wit-Gele Kruis Alken. “Samen met mijn collega’s zoeken we altijd naar de beste oplossing voor onze patiënten. Probleemoplossend denken en verpleegdoelen stellen, zit er bij ons ingebakken. Er zijn verschillende mogelijkheden om zaken te bespreken. Zo hebben we wekelijks onze patiëntenbespreking, maar hulp is altijd maar een telefoontje verwijderd. Onze leidinggevenden zijn altijd bereikbaar, ook tijdens de avonddienst. We gaan dan wel alleen op ronde, maar je kan altijd op iemand terugvallen met vragen, problemen of zelfs kopzorgen.”
Extralegale voordelen
Giel geniet van pauzemomentjes in zijn auto. “Je bent de hele dag door met mensen bezig, maar in mijn auto laad ik altijd even op. Ik luister veel naar podcasts. Met de carkit gaat dat ook eenvoudig. Daarnaast doe ik mijn debriefings vaak al in de auto, dat bespaart me achteraf tijd. Terwijl ik onderweg ben heb ik tijd om te reflecteren over mijn patiënten.”
Naast mijn loon ontvang ik maaltijdcheques t.w.v. 7 euro per 8 werkuren, krijg ik een smartphone, heb ik de optie om in te stappen op een tandzorgplan, heb ik een hospitalisatieverzekering, doe ik aan pensioensparen en op het einde van het jaar ontvang ik een mooie eindejaarspremie.
Giel koos ervoor zijn eigen auto privé te gebruiken, maar op ronde gebruikt hij altijd een Wit-Gele Kruis-auto: “die zijn altijd vrij nieuw en goed onderhouden.” Hij maakt wel gretig gebruik van de andere extralegale voordelen van het Wit-Gele Kruis. “Mijn loon is conform de IFIC-barema’s, maar naast mijn loon ontvang ik maaltijdcheques t.w.v. 7 euro per 8 werkuren, krijg ik een smartphone, heb ik de optie om in te stappen op een tandzorgplan, heb ik een hospitalisatieverzekering, doe ik aan pensioensparen en op het einde van het jaar ontvang ik een mooie eindejaarspremie.”
Tijd voor jezelf
“Veel van mijn vrienden zouden opzien tegen die wisselende en onderbroken uren. In de realiteit vind ik dat goed meevallen. Tussen mijn shiften door heb ik voldoende tijd om iets te doen: ik ben op tijd om mijn kind van school te halen en ik kan naar de supermarkt gaan wanneer het niet zo druk is. Bovendien heb je door de week regelmatig eens een volledige of halve dag vrij. Dan heb je tijd voor jezelf of voor zaken die je enkel door de week tijdens kantooruren kunt doen. Zeker wanneer je aan het renoveren bent, is dat handig!”
